Pracoholizm

Pracoholizm to zaburzenie sprawiające, że człowiek ma obsesję na punkcie swojej pracy. Chory jest bardzo silnie do niej przywiązany, ciągle o niej myśli i ją wykonuje zaniedbując rodzinę, przyjaciół, i rozwijanie swoich zainteresowań. Pracoholizm podobnie, jak inne zaburzenia psychiczne rozwija się bardzo powoli, przez co trudno go zauważyć. Charakteryzuje się on min.: pracowaniem zbyt długo, niechęcią delegowania obowiązków innym pracownikom i niską satysfakcją z wykonywanej pracy. Pracoholizm często spotyka perfekcjonistów, co wynika bezpośrednio z ich nastawienia do wykonywania zadań i częstego niezadowolenia z końcowego rezultatu wykonanej pracy. W tym artykule poznasz przyczyny, objawy i sposoby leczenia pracoholizmu.  

Jakie są przyczyny pracoholizmu?

Jedną z przyczyn pracoholizmu mogą być problemy rodzinne, występuje on wtedy, jako forma ucieczki od trudnej sytuacji rodzinnej. Człowiek obsesyjnie zajmuje się pracą dlatego, żeby nie uczestniczyć w bieżących problemach. Kolejną przyczyną jest charakter pracy, bowiem ludzie pracujący zdalnie, mający nienormowany czas pracy lub mający dużą presję na wyniki są bardziej narażeni na stanie się pracoholikami. Warto zaznaczyć, że jednym z czynników ryzyka pracoholizmu jest perfekcjonizm. Wynika to z tego, że perfekcjoniści rzadko kiedy potrafią odpuścić i chcą kontrolować każdy, nawet najdrobniejszy element swoich zadań. 

Jak objawia się pracoholizm?

Jednym z pierwszych objawów pracoholizmu jest ciągłe zajmowanie się pracą i niemożliwość myślenia o innych sprawach poza nią. Następuje zaniedbanie życia osobistego i niechęć chorego do spotykania się ze znajomymi. Dodatkowo dochodzi niechęć pracy w grupie, problemy ze snem i rozdrażnienie. Z czasem coraz bardziej nasila się egoizm, egocentryzm i nerwowość, a chory staje się nieznośny dla otoczenia. 

Jak leczyć pracoholizm?

Pracoholizm leczy się poprzez terapię poznawczo-behawioralną. Zadaniem terapeuty jest pomoc choremu we wprowadzeniu równowagi w życiu, stawianiu granic i przestrzeganiu ich. Terapia pomaga ustalić priorytety konkretnych zadań i nadać im odpowiednią hierarchię. Terapeuta uświadamia choremu, jakie mechanizmy i zachowania doprowadziły go do takiego stanu psychicznego. Bardzo ważne jest również wsparcie bliskich, którzy nie powinni robić choremu wyrzutów i krytykować go, tylko pomóc mu zachować równowagę, i delikatnie komunikować, co zauważają w jego zachowaniu.

Pracoholizm – jak zapobiegać? 

Aby uniknąć pracoholizmu należy rozgraniczyć obszar związany z pracą i ten związany z życiem osobistym. Przede wszystkim nie powinno się zabierać pracy do domu,a w przypadku nienormowanego czasu pracy należy wyznaczyć godziny, w których pracujemy i sztywno się ich trzymać. Pomocne jest również znalezienie hobby i rozwijanie go. Warto nastawić się psychicznie, że błędy w pracy będą się pojawiać, dlatego należy je akceptować i wyciągać z nich lekcje.